Dag 18 Moskou

Nu we Moskou bereikt hebben zijn we aan het einde van onze bijna 8.000 km lange treinreis gekomen. We zijn moe en nemen in het hotel eerst even een verfrissende douche. Het is nog erg vroeg in de ochtend en Ida gaat nog een uurtje slapen. Ik ben echter klaarwakker en benut de tijd om maar weer eens honderden foto’s op de laptop over te zetten en die al een beetje te bewerken. Tegen half 8 krijgen we trek en zetten wij ons aan het uitgebreide ontbijtbuffet in het hotel.

Vandaag willen we een deel van de stad gaan bekijken en ik heb in een reisboek over Moskou gelezen dat er vlak bij ons hotel een leuk wijkje is, met prachtige kathedralen en hippe eethuisjes. Het wijkje grenst aan de andere zijde ook nog eens aan het rode plein, dus dat kunnen we dan ook meteen even meepikken, hoewel we daar morgen met een gids ook al heen gaan.

Na 134 uur in de trein te hebben gezeten vinden wij het minder aanlokkelijk om meteen maar weer in de metro te stappen, hoewel je pal voor de deur van het hotel kan instappen. Google maps leert mij dat de loopafstand naar ‘de kerk van de Troosteres der Bedroefden’, die midden in het beoogde wijkje ligt, 6,8 kilometer bedraagt. Als ‘geoefende lopers’ achten wij dat haalbaar. We lopen een groot stuk van de route langs de oevers van de Moskva rivier die de stad doorsnijdt. Er is onderweg al veel te zien en ons besluit om te gaan lopen is een goed besluit geweest.

Hoewel het zaterdagochtend is, valt het ons op dat het op straat vrij rustig is, zeker als je bedenkt dat er circa 15 miljoen mensen in deze stad wonen. De straatjes en bebouwing doen een beetje aan Parijs denken. We passeren heel wat kathedralen, de ene nog mooier dan de ander. Op een gezellig pleintje komen we voor de eerste keer deze reis terrasjes tegen. We nemen wat de drinken en besluiten dat we nog verder zullen doorlopen richting het rode plein. Terug kunnen we altijd nog de metro of een taxi nemen.

Als we de wijk uitlopen komen we bij een van de bruggen terecht die de beide oevers verbindt. Aan de overkant zien we een tafereel dat er sprookjesachtig uitziet. We zien de rode muur die om het Kremlin heen gebouwd is en talrijke torens met gouden ui-vormige koepeltjes. Schitterend! Eenmaal de brug over lopen we recht op het icoon van Moskou af, de bontgekleurde Basiliuskathedraal. Het is er erg druk, want klaarblijkelijk is de straat die grenst aan het rode plein ook het startpunt van een klassieke autorally. 133 auto’s uit de periode 1930-1970 gaan om beurten van start. Naast Russische merken komen er ook wat Amerikaanse en Europese wagens voorbij. Het is een mooi en kleurrijk schouwspel en het decor draagt daar zeker aan bij.

Het rode plein zelf mogen we vandaag niet op. Het plein is afgezet met hekken en er staan honderden militairen klaar. Genodigden die zich in mooie kleren hebben gestoken lopen, na toestemming van de politie, met bossen bloemen door de controlepoortjes. Het blijkt, bij navraag aan een jongedame die naast me staat, dat een lichting militairen vandaag hun opleiding afsluit en dat ze op het rode plein beëdigd gaan worden. We blijven een poosje staan kijken, maar omdat alles nogal traag verloopt en het lange stilstaan pijn aan de benen begint te doen, besluiten we nog een kijkje in het GUM-warenhuis te nemen. In het warenhuis bevinden zich enorm veel luxe winkels, met de bekende merken. Door het gebouw heen zijn er als het ware overdekte straten en een Eurodisney-achtig muziekje moet de bezoeker in de gewenste koopstemming brengen. De meeste artikelen zijn echter onbetaalbaar.

Na dit bezoekje slenteren we terug naar het leuke wijkje om daar op één van de terrasjes nog wat te eten en een pilsje te drinken. Teruglopen zien we niet meer zitten, de voeten doen te zeer. Naast het terras is een metrostation en we besluiten de metro te nemen. Ik had in de reisgids al gelezen hoe een en ander in zijn werk gaat. Het schijnt als onbekende best lastig te zijn om je per metro door Moskou te vervoeren. Op de stations onder de grond staan er namelijk geen borden. In de metro wordt enkel de naam van het station in het Russisch omgeroepen. Het advies is tevoren goed op een metrokaartje te kijken en ontcijferen waar je instapt en waar je er uit moet en dan simpelweg steeds het aantal haltes waar de metro stopt te tellen. Verder werkt het net als in andere grote steden met duidelijke begin en eindpunten en kleuren voor de verschillende lijnen. Ik reken uit dat we twee haltes vanaf het instapstation moeten nemen en dat we dan bij het hotel zijn en dat blijkt te kloppen.

We komen kapot van het lopen aan in het hotel, de voeten dik en pijnlijk. Eerst maar even rustig zitten/liggen en tour volgen op de NOS app. Ook leuk, vooral omdat het met de Nederlanders goed lijkt te gaan in de rit naar Alpe d’Huez.

’s Avonds eten we in een straatje dat grenst aan het hotel. Daar bevindt zich een overdekt marktje met streetfood uit alle windhoeken. StrEAT heet het complex. Een hip gebeuren en het ziet er schitterend uit en het ruikt er heerlijk. We stoppen bij een Paëllakraampje en doen ons tegoed aan de smakelijke maaltijd. We nemen nog een wijntje en keren dan terug naar onze kamer. Het was een lange dag, met veel indrukken en we vallen al snel in een diepe slaap.

Dag 19 Excursie door Moskou

Om tien uur wacht de gids voor vandaag, een goed Engels sprekende jonge dame, ons op om samen met een Nederlands gezin met twee kinderen (van 20 en 17) het centrum van Moskou te verkennen en er wat meer over te weten te komen.

We starten op het rode plein en al snel blijkt dat de gids haar taak serieus neemt en haar uiterste best doet om ons alles te willen vertellen. De gehele Russische geschiedenis trekt aan ons voorbij. We horen van alles over Tsaren, de Romanovs en mensen als Lenin, Stalin, Chroetsjov, Jeltsin, Poetin. Alles en iedereen en vooral ook hun invloed op zaken, architectuur, het leven in Rusland en het maatschappelijk welbevinden enzovoorts wordt door de gids in rap Engels aangestipt en uitgelegd. Ida en ik kijken elkaar aan en zeggen zowat in koor tegen elkaar: ‘it was good, but too much’, zoals we ook vaak in een restaurant tegen de ober zeggen als we een te grote portie niet op kunnen. Maar goed, we moeten door tot het einde van de middag. Gelukkig stelt de Nederlandse vrouw die ook mee op excursie is enorm veel vragen, waardoor we nog veel meer te weten komen ; -) Wij schudden telkens angstvallig nee als de gids ons vraagt: ‘Any questions?’

Na het rode plein bezoeken we het GUM-warenhuis en krijgen we van onze gids wederom de nodige weetjes mee. Na een korte break voor een broodje en een dorstlesser gaan we de metrostations verkennen. Het ene station is nog mooier dan het andere en ze staan allemaal bol van de symboliek, die ook uit en te na wordt uitgelegd. De gids praat ook hier weer stoïcijns door, ook al is zij door de langsrazende metro’s totaal onverstaanbaar. We bezoeken een station of 6 en daarna volgt nog een bezoekje aan de kathedraal waar de leider van de Russisch orthodoxe kerk gevestigd is, zoals de paus op het Vaticaan. Ida mag niet naar binnen, omdat ze geen hoofddoekje heeft en dit keer liggen ze ook niet klaar in een mandje bij de deur. Wij wachten buiten op de rest van de groep en als die terugkomt maken we nog een rondvaart van een uur over de Moskva. Daarna is de excursie afgelopen en gaat ieder zijns weegs. Wij hanteren het zelfde recept als de voorgaande dag. Pilsje en wat te eten op het leuke pleintje, twee haltes metro en ’s avond eten bij StrEAT. Vietnamese noedelsoep wordt het dit keer. Heerlijk en spicy, maar geserveerd in twee enorme kommen: ‘good, but too much…..’

Terug in het hotel hebben we nog een app berichtje van Arjan en Linde gekregen. We spreken de volgende dag met hen af op het rode plein, zodat we nog even gezellig kunnen bijkletsen en afscheid van elkaar kunnen nemen, want ook zij vliegen de dag daarna terug Nederland, maar met een andere vlucht.

Nog één dag Moskou voor de boeg dus. Ik denk dat we vandaag niet al te veel zullen gaan doen. Waarschijnlijk nog wat souvenirs kopen en een beetje door de stad rondlopen, al ziet het er nu vanwege de regen wel erg nat en grauw uit buiten.

Ik sluit hiermee ons reisverslag af. Het was een mooie reis en ook erg leuk om onze belevenissen op te schrijven. Gezien de vele positieve reacties van onze volgers tijdens deze reis, werd dat ook gewaardeerd. Iedereen bedankt voor alle leuke en meelevende reacties. Moge de verhalen jullie allen inspireren om ook te gaan, of te blijven reizen.