De reis van 52 uur naar Jekatarinaburg is eindeloos lang en ‘pittig’, mede ook door de hitte op de 2^e reisdag. De trein heeft geen airco, maar het raampje kan gelukkig wel een beetje open. Het slapen in de trein valt mee, het gehobbel en geluid van de rails begint te wennen. Aan boord doe je niet veel, je staart wat naar buiten, leest een boek of haakt, zoals Ida, een hertje en een uil.

Tijdens de reis eten we de door ons zelf gekochte spullen op. In de restauratiewagen hebben ze niet veel of de keuken is dicht. Een wulpse, niet al te knappe, russische dame, die voortdurend onder invloed van een stevig glaasje wodka lijkt te zijn, verzorgt de bediening en verkoopt me koud bier. Ze wil ook heel graag mijn cabinenummer weten, maar ik gebaar maar dat ik haar niet versta.

Na ruim twee (lange) dagen in de trein bereiken we tegen tienen ’s avonds eindelijk de stad Jekaterinaburg. We zijn blij dat we hier een tussenstop van een dag geboekt hebben en hebben te doen met de twee Nederlandse meiden die nu nog 31 uur verder door moeten tot aan Moskou.

Op het station staat een dame met een bordje in de lucht waarop staat: ‘Mr. Van der Brugge & Co’. Arjan en Linde worden door een andere chauffeur opgehaald en gaan naar een ander hotel. We spreken op de parkeerplaats met ze af dat we elkaar de volgende avond wel weer bij de trein zullen zien. ‘Onze’ dame brengt ons in haar kleine autootje met een bloedgang naar het Hilton hotel, midden in de stad. Geen idee waar we dat aan te danken hebben, wij hebben geen boeking voor het Hilton hotel gemaakt. Het blijkt echter toch allemaal te kloppen en we genieten met volle teugen van het schone, trendy en hypermodern ingerichte hotel. De stortdouche en minibar vallen in de smaak na de lange rit die we er op hebben zitten, evenals de schone, zachte en fris ruikende bedden.

In het hotel hangen enorm grote schilderijen van Russische militairen in allerlei olijke poses. Het geheel is geschilderd in vrolijk fel rood en wit. Later vernemen wij dat dergelijke schilderijen in de tijd van Chroetsjov verboden waren en vielen onder de categorie ‘niet-officiële Russische kunst’. Van een van de receptiemedewerkers, die wel vloeiend Engels spreekt, hoor ik dat sommige russische gasten nog steeds ernstig aanstoot nemen aan deze schilderijen en om die reden het hotel als zeer slecht beoordelen. Europeanen vinden deze schilderijen vaak juist prachtig en dat vinden wij ook. Vlot geschilderd met grove, rake kwaststreken.

Na een heerlijk en zeer uitgebreid ontbijt besluiten we de stad, die vrij westers aandoet, te gaan verkennen. We droppen onze bagage bij de receptie en gaan op pad. Jekaterinaburg is een vrij grote stad die zich bevindt op de scheidslijn tussen Azië en Europa, waarbij het Oeral gebergte een soort natuurlijke scheidslijn vormt. Er wonen zo’n 1,5 miljoen mensen en de stad kent een rijke historie, hetgeen wij ook zien aan de vele prachtige kerkgebouwen die wij tijdens onze wandeling door te stad tegenkomen.

De temperatuur is goed, maar helaas regent het in de ochtend wel flink door. Gehuld in poncho’s weten wij onszelf en de fotoapparatuur echter goed droog te houden. In de middag klaart het gelukkig op en bezoeken we een hypermodern complex dat men ter ere van Boris Jelstin, de eerste president van Rusland, heeft gebouwd. In het Jeltsin Center bevindt zich een conferentieoord en een bioscoop. Verder zijn er winkels en een restaurant en een kunstgalerie, waar op dit moment een expositie te zien is van werk van jonge kunstenaars (tussen de 25 en 35 jaar) uit Jekaterinaburg. Mooie kleurrijke en moderne werken zijn er tentoongesteld. Inspirerend!

Na het bezoek aan het Jeltsin Center lopen we terug naar het centrum van de stad. Het is lekker warm geworden en de zon breekt ook eindelijk door. We smullen van een grote pizza met koude biertjes bij een echte ‘Italiaan’ en geven onze voeten even rust. Ik schat in dat we toch al gauw een dikke 15 km. hebben rondgelopen en dat voel je wel.

Na deze heerlijk lunch en rustpauze komt Ida aan haar trekken. Er zijn verschillende ‘Passages’ met elk een enorm aantal hippe winkels, waar je de bekende merken tegenkomt. Na het shoppen en het inkopen van proviand voor de aankomende treinreis zitten we nog een uurtje in de zon op het plein waar een levensgroot beeld van Lenin staat. Uiteindelijk besluiten we terug te gaan naar ons hotel, waar we om 22 uur worden opgehaald voor de laatste treinetappe van 31 uur naar Moskou.

We nemen bij het hotel nog een wijntje en een biertje en laden onze telefoons en dergelijke op. Ook eten we nog wat in het restaurant, waar ze superlekkere dingen maken. Voor de laatste keer de komende twee dagen hebben we nog even via whatsapp contact met het thuisfront en stipt om 22 uur staat er een mevrouw in de lobby die mijn naam roept. Zij brengt ons, eveneens in een vrij pittig rijtempo, naar het station en nadat onze bagage door de röntgenpoortjes is gescand vinden we zelf trein #69 op spoor 7.

We leggen onze bagage in onze coupe, waar het tamelijk heet en bedompt is. Elke rit blijken de treinstellen steeds gedateerder te worden, maar ja… we moeten het er maar mee doen. We hebben nog ¾ uur voor vertrek en onze medereizigers Arjan en Linde hebben we in geen velden of wegen gezien. Het begint weer flink te regenen, maar desondanks blijft het nog steeds erg warm. We blijven naar ze uitkijken, maar als de trein op het punt van vertrekken staat gaan wij maar aan boord en sturen we even een sms-je naar Arjan. Zij antwoorden al vrij snel dat zij dit keer een ander wagonnummer dan wij hebben en dat bericht stelt ons gerust. De trein die langzaam in beweging komt wacht immers op niemand…..

Ida en ik nemen in onze coupe nog een glaasje omdat we ons meteen willen instellen op weer een tijdsverschil van 2 uur, maar de lange wandeling van vandaag hakt er toch in en we maken daarom maar vrij snel onze bedden in orde om vervolgens meteen in een diepe slaap te vallen.

Nog 1.667 km zijn we verwijderd van Moskou, waar we over 31 uur om 4 uur in de ochtend zullen arriveren. In totaal hebben we dan 134 uur in de trein gezeten en bijna 8.000 km afgelegd.

De volgende ochtend, nog steeds in de trein, blijkt uit enig sms-verkeer met Arjan dat zij pas in de middag uit Jekaterinaburg vertrekken. We zitten dus helemaal niet in dezelfde trein! We sms-en dat we elkaar dan misschien nog even kunnen ontmoeten als we allemaal in Moskou zijn. Zodat we nog even kunnen bijkletsen en elkaar gedag kunnen zeggen.

Deze reisdag duurt lang, het is warm en er zijn weinig stops. We besluiten om bijtijds te gaan slapen, want we moeten er weer vroeg uit.

Om 3 uur in de ochtend opent de provodniki, de dame die ons rijtuig bestiert, onze coupedeur en maakt in het russisch kenbaar dat we Moskou naderen. We pakken snel onze laatste spullen in en rijden dan de eerste voorsteden al door.

Om stipt 4:10 uur arriveren we in een druilerig Moskou. Na al het gereis per trein kunnen we nog 3 dagen uitrusten en genieten van alles wat deze stad ons nog brengen gaat. Op het station wacht een dame namens Tiara Tours ons op en brengt ons naar het hotel, waar we gelukkig meteen een kamer krijgen.

We zitten acht hoog en hebben uitzicht over de wijk en een deel van de stad.